Angkor...Wat?! En nog veel meer, Cambodja 2014!
Blijf op de hoogte en volg Evelien
11 April 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Hee allemaal!
Sorry voor de weinige updates, al is er natuurlijk ook veel op facebook te vinden!
Ik probéér het kort te houden, maar dat zal niet lukken haha. Even terug naar 2 weken geleden, de tijd op de Kindergarten zit erop, en ik mis de kids nu al! Er is veel gefilmd voor het project, zodat er meer internationale bekendheid komt. Superleuk om te zien hoe enthousiast te kinderen waren toen er een flinke camera tevoorschijn kwam!
Na het afscheid nemen en véél cadeautjes uitdelen op de Kindergarten, was het tijd om op pad te gaan. Eerste stop: Sihanoukville, een heerlijk plaatsje aan het strand. Vergezeld door Andreas, de fotograaf/filmmaker, hebben we 5 dagen heerlijk gerelaxt! Aangezien hij natuurlijk ook moest ‘werken’, hebben we een supergave week gehad. De opdracht was namelijk om de sterren, onderwaterwereld, kayakken, zonsondergangen en feestjes op de camera vast te leggen! Zo’n baantje wil ik ook wel! Beetje jammer dat mijn taak als ‘assistent’ soms wel ver ging: mezelf 6 keer heb laten prikken door een zee-egel, 5 bloedzuigers heb moeten weghalen, m’n adem wel héél lang in moest houden met het onderwater filmen, perongeluk een Happy Herb Pizza gegeten, paar nieuwe rotsbots-littekens heb, slapeloze nachten door het sterren filmen, lekker verbrand ben en verplicht cocktails moest drinken voor het filmpje. Haha! Nee hoor, geeft niks, het was superleuk! Zo zie en doe je toch meer dan je normaal doet. Ben heel benieuwd naar het filmpje en de foto’s, die volgen over een paar weken.
Na Sihanoukville ging ik weer alleen op pad, naar Koh-Kong, de bergen/jungle. Scooter gehuurd en de bergen ingegaan. Wat ging dat ding hard! Off-road was ook écht off-road, voelde als een hele workout na 2 uur. Volgende dag een tour naar de waterval en jungle gehad. De jungle was leuk, maar ook weer die vervelende bloedzuigers…grr. Gigantische spin die op het hoofd van de tourman viel, heb een jongen nog nooit zo horen gillen haha! Hij was echt supergroot, en blauw met zwart…eng beest. Waterval was natuurlijk niet zo groot in dit seizoen, maar er waren super veel vlinders, en gararuffu visjes (ofzoiets…die visjes die aan je voeten knabbelen) Hele mooie zonsondergangen ook. Héél veel dode katjes, magere honden met schurft…maar goed dat ze me bijna allemaal op wilde eten, anders had ik er waarschijnlijk wel eentje meegenomen. Maar toch, al met al was Koh Kong super!
Stiekem was ik al even aan het denken over een tattoo… en nu wist ik eindelijk wat ik wilde! In top-secret overleg met de andere vrijwilligers het idee voorgelegd, en we waren het er over eens: thuis kan het ook, maar als je het hier doet is de herinnering wel veel leuker. Op naar Phnom Penh, waar de bekende Sun van Black Star Tattoo Studio werkt! Alle doemscenario’s die door m’n hoofd spookte, zoals “pols is de pijnlijkste plek, het bloedt wel een dagje, het voelt alsof je huid verbrandt, als je niet stil genoeg ligt mislukt het en de ergste (en grappigste) ‘sommige mensen vragen om een verdoving van te voren” zorgde ervoor dat ik met 6 pijnstillers op zak, bibberbenen en een halve hartaanval de studio binnenliep. Maar: stelt niks voor, het kriebelde een beetje, de muziek van Justin Bieber was erger dan het zetten van de tattoo. No worries, ik leef nog, geen infecties, geen bloed, geen verdikking, geen aids van de naalden haha; ben happy met mijn eerste en laatste plakkertje! Alles was superschoon, hij is heel bekend, alles werd vernieuwd en het duurde maar een half uurtje Maarja.. nu was ik er zo zuinig op dat ik de eerste nacht niet durfde te slapen, bang om hem te vernielen haha! Maar nu 3 dagen later, is hij nog steeds mooi en schoon. Survival of the fittest tattoo deel 1 !
Leuk om weer terug in Phnom Penh te zijn geweest, de vrijwilligster Lily weer gezien, lekker bijgekletst en gegeten. Weer even mijn goede kant laten zien, bedelaar met haar kindje getrakteerd op een flinke maaltijd. Konden ze de hele week van eten zei ze. Vrienden gemaakt met de meest supergave, hippe Indiër van een jaartje of 70, die me het allerlekkerste restaurant van Phnom Penh heeft laten zien. Hij heeft een bedrijfje waarbij hij kruiden vanuit Cambodja naar europa laat verschippen, en een kleine muziekwinkel hier. En natuurlijk… meteen bij binnenkomst in zijn muziekwinkel werd ik ook hier weer achtervolgd door het meest irritante geluid: “Baby Baby Baby OHHHH” …juist…Justin Bieber...Daarna was ik op mijn computer foto’s aan het kijken, hoor ik ineens iemand heel hard “BARBIEEEEE” gillen. Het meisje dat armbanden verkoopt heeft vervolgens 2 uur Barbie filmpjes op mijn laptop zitten kijken, helemaal gelukkig. Beetje jammer dat de Cambodjaanse versie van “Ken” wel erg…mislukt was, haha. Ze vond onze westerse versie toch wel leuker. Ohja ik heb m’n claustrofobie overwonnen! 4 nachten in een minikamer geslapen ZONDER raam, waarschijnlijk was ik elke avond gewoon te moe om erover na te denken, yeah!
Inmiddels aangekomen in Siem Reap, slaapritme helemaal overhoop door de laatste dagen haha. Naar de butterfly garden geweest, en Angkor Wat en de andere tempels. Was indrukwekkend, gelukkig bewolkt dus prima dagje! Bijna een pup gekocht voor 30 dollar, alleen kwam ik erachter dat 3 dagen niet genoeg is om alles te regelen. Echt een superleuk hondje, alleen vol vlooien en schurft natuurlijk… Hele rare dag vandaag verder, bij Angkor Wat liep/kroop 1 hond rond die er zo vreselijk uitzag. Niet teveel details maar hij was meer dood dan levend, beesten overal, zelfs in zijn bekje. Hij was blind, 1 poot helemaal aan stukken en de andere sleepte hij al mee. Overal wonden, beesten, vliegen, blauwe tong, echt alles wat niet klopt had hij wel. Iedereen liep hem voorbij, was uiteindelijk best even pissig op alles haha. Heb hem opgetild, wat niet meeviel trouwens, moest een plekje zoeken zonder bloed of wondjes. Naar de politieagenten gegaan en gevraagd of ze hem willen afmaken. Nooit gedacht dat ik dat zou vragen of laten doen, maar zelfs met de beste dierenarts of als ik langer was gebleven dan deze 3 dagen, dan nog had hij het niet overleefd en een paar weken zo rondgelopen. Nu heeft hij in ieder geval geen pijn meer, was wel minder om te zien.. Het enige asiel/opvangcentrum is trouwens 2 weken geleden gesloten hier… Wie weet een ideetje voor mijn pensioen haha! Kan ik in ieder geval ook elke dag ananas eten!
Het land van alle kanten gezien, de hélé goede, maar soms ook de zo oneerlijke kanten. Er kan nog zoveel gedaan worden, en thuis hebben we soms echt geen idee hoeveel ellende er ergens anders is. Kinderen die nog steeds overlijden aan diarree, kinderhandel, geen dokters of hulp, verpleegsters die de straat op rennen en vragen of je met spoed bloed wil doneren, mensen zonder benen of armen, geen rolstoel maar kruipend. Baby’s die in je armen geduwd worden, de regering die mensen zonder vergoeding op straat zet, en vorige week zelfs een politieagent die op de markt begon te schieten, gelukkig was ik al een half uur thuis maar vanuit mijn balkon kon je alles zien. En dat in Cambodja, waar het wel arm is maar je dit soort dingen toch niet verwacht. Alles wordt stilgehouden door de overheid. In ieder geval genoeg ideeën om thuis ook wat dingen te doen, zoals de marathonloop op 21 juni in Zoetermeer voor Stichting Beetje Beter. Renmaatje gezocht haha! En wie weet kom ik over een paar jaartjes, of als ik grijs ben, wel voor een langere tijd terug!
Al met al was het een supergave tijd hier, heb alles gedaan en gezien wat ik wilde! Het voelde zelfs na een paar dagen al echt als ‘thuis’. Wordt weer even wennen aan een fijne douche thuis, en mijn witte knuffelbeer Loek wordt helemaal doodgeknuffeld denk ik! (Al is hij wel héél erg verwend door iedereen zag ik, super bedankt lieve allemaal, was fijn om bijna elke dag zoveel foto’s te zien!) Sorry voor het giga verhaal, en tot de 15e allemaal!
Sorry voor de weinige updates, al is er natuurlijk ook veel op facebook te vinden!
Ik probéér het kort te houden, maar dat zal niet lukken haha. Even terug naar 2 weken geleden, de tijd op de Kindergarten zit erop, en ik mis de kids nu al! Er is veel gefilmd voor het project, zodat er meer internationale bekendheid komt. Superleuk om te zien hoe enthousiast te kinderen waren toen er een flinke camera tevoorschijn kwam!
Na het afscheid nemen en véél cadeautjes uitdelen op de Kindergarten, was het tijd om op pad te gaan. Eerste stop: Sihanoukville, een heerlijk plaatsje aan het strand. Vergezeld door Andreas, de fotograaf/filmmaker, hebben we 5 dagen heerlijk gerelaxt! Aangezien hij natuurlijk ook moest ‘werken’, hebben we een supergave week gehad. De opdracht was namelijk om de sterren, onderwaterwereld, kayakken, zonsondergangen en feestjes op de camera vast te leggen! Zo’n baantje wil ik ook wel! Beetje jammer dat mijn taak als ‘assistent’ soms wel ver ging: mezelf 6 keer heb laten prikken door een zee-egel, 5 bloedzuigers heb moeten weghalen, m’n adem wel héél lang in moest houden met het onderwater filmen, perongeluk een Happy Herb Pizza gegeten, paar nieuwe rotsbots-littekens heb, slapeloze nachten door het sterren filmen, lekker verbrand ben en verplicht cocktails moest drinken voor het filmpje. Haha! Nee hoor, geeft niks, het was superleuk! Zo zie en doe je toch meer dan je normaal doet. Ben heel benieuwd naar het filmpje en de foto’s, die volgen over een paar weken.
Na Sihanoukville ging ik weer alleen op pad, naar Koh-Kong, de bergen/jungle. Scooter gehuurd en de bergen ingegaan. Wat ging dat ding hard! Off-road was ook écht off-road, voelde als een hele workout na 2 uur. Volgende dag een tour naar de waterval en jungle gehad. De jungle was leuk, maar ook weer die vervelende bloedzuigers…grr. Gigantische spin die op het hoofd van de tourman viel, heb een jongen nog nooit zo horen gillen haha! Hij was echt supergroot, en blauw met zwart…eng beest. Waterval was natuurlijk niet zo groot in dit seizoen, maar er waren super veel vlinders, en gararuffu visjes (ofzoiets…die visjes die aan je voeten knabbelen) Hele mooie zonsondergangen ook. Héél veel dode katjes, magere honden met schurft…maar goed dat ze me bijna allemaal op wilde eten, anders had ik er waarschijnlijk wel eentje meegenomen. Maar toch, al met al was Koh Kong super!
Stiekem was ik al even aan het denken over een tattoo… en nu wist ik eindelijk wat ik wilde! In top-secret overleg met de andere vrijwilligers het idee voorgelegd, en we waren het er over eens: thuis kan het ook, maar als je het hier doet is de herinnering wel veel leuker. Op naar Phnom Penh, waar de bekende Sun van Black Star Tattoo Studio werkt! Alle doemscenario’s die door m’n hoofd spookte, zoals “pols is de pijnlijkste plek, het bloedt wel een dagje, het voelt alsof je huid verbrandt, als je niet stil genoeg ligt mislukt het en de ergste (en grappigste) ‘sommige mensen vragen om een verdoving van te voren” zorgde ervoor dat ik met 6 pijnstillers op zak, bibberbenen en een halve hartaanval de studio binnenliep. Maar: stelt niks voor, het kriebelde een beetje, de muziek van Justin Bieber was erger dan het zetten van de tattoo. No worries, ik leef nog, geen infecties, geen bloed, geen verdikking, geen aids van de naalden haha; ben happy met mijn eerste en laatste plakkertje! Alles was superschoon, hij is heel bekend, alles werd vernieuwd en het duurde maar een half uurtje Maarja.. nu was ik er zo zuinig op dat ik de eerste nacht niet durfde te slapen, bang om hem te vernielen haha! Maar nu 3 dagen later, is hij nog steeds mooi en schoon. Survival of the fittest tattoo deel 1 !
Leuk om weer terug in Phnom Penh te zijn geweest, de vrijwilligster Lily weer gezien, lekker bijgekletst en gegeten. Weer even mijn goede kant laten zien, bedelaar met haar kindje getrakteerd op een flinke maaltijd. Konden ze de hele week van eten zei ze. Vrienden gemaakt met de meest supergave, hippe Indiër van een jaartje of 70, die me het allerlekkerste restaurant van Phnom Penh heeft laten zien. Hij heeft een bedrijfje waarbij hij kruiden vanuit Cambodja naar europa laat verschippen, en een kleine muziekwinkel hier. En natuurlijk… meteen bij binnenkomst in zijn muziekwinkel werd ik ook hier weer achtervolgd door het meest irritante geluid: “Baby Baby Baby OHHHH” …juist…Justin Bieber...Daarna was ik op mijn computer foto’s aan het kijken, hoor ik ineens iemand heel hard “BARBIEEEEE” gillen. Het meisje dat armbanden verkoopt heeft vervolgens 2 uur Barbie filmpjes op mijn laptop zitten kijken, helemaal gelukkig. Beetje jammer dat de Cambodjaanse versie van “Ken” wel erg…mislukt was, haha. Ze vond onze westerse versie toch wel leuker. Ohja ik heb m’n claustrofobie overwonnen! 4 nachten in een minikamer geslapen ZONDER raam, waarschijnlijk was ik elke avond gewoon te moe om erover na te denken, yeah!
Inmiddels aangekomen in Siem Reap, slaapritme helemaal overhoop door de laatste dagen haha. Naar de butterfly garden geweest, en Angkor Wat en de andere tempels. Was indrukwekkend, gelukkig bewolkt dus prima dagje! Bijna een pup gekocht voor 30 dollar, alleen kwam ik erachter dat 3 dagen niet genoeg is om alles te regelen. Echt een superleuk hondje, alleen vol vlooien en schurft natuurlijk… Hele rare dag vandaag verder, bij Angkor Wat liep/kroop 1 hond rond die er zo vreselijk uitzag. Niet teveel details maar hij was meer dood dan levend, beesten overal, zelfs in zijn bekje. Hij was blind, 1 poot helemaal aan stukken en de andere sleepte hij al mee. Overal wonden, beesten, vliegen, blauwe tong, echt alles wat niet klopt had hij wel. Iedereen liep hem voorbij, was uiteindelijk best even pissig op alles haha. Heb hem opgetild, wat niet meeviel trouwens, moest een plekje zoeken zonder bloed of wondjes. Naar de politieagenten gegaan en gevraagd of ze hem willen afmaken. Nooit gedacht dat ik dat zou vragen of laten doen, maar zelfs met de beste dierenarts of als ik langer was gebleven dan deze 3 dagen, dan nog had hij het niet overleefd en een paar weken zo rondgelopen. Nu heeft hij in ieder geval geen pijn meer, was wel minder om te zien.. Het enige asiel/opvangcentrum is trouwens 2 weken geleden gesloten hier… Wie weet een ideetje voor mijn pensioen haha! Kan ik in ieder geval ook elke dag ananas eten!
Het land van alle kanten gezien, de hélé goede, maar soms ook de zo oneerlijke kanten. Er kan nog zoveel gedaan worden, en thuis hebben we soms echt geen idee hoeveel ellende er ergens anders is. Kinderen die nog steeds overlijden aan diarree, kinderhandel, geen dokters of hulp, verpleegsters die de straat op rennen en vragen of je met spoed bloed wil doneren, mensen zonder benen of armen, geen rolstoel maar kruipend. Baby’s die in je armen geduwd worden, de regering die mensen zonder vergoeding op straat zet, en vorige week zelfs een politieagent die op de markt begon te schieten, gelukkig was ik al een half uur thuis maar vanuit mijn balkon kon je alles zien. En dat in Cambodja, waar het wel arm is maar je dit soort dingen toch niet verwacht. Alles wordt stilgehouden door de overheid. In ieder geval genoeg ideeën om thuis ook wat dingen te doen, zoals de marathonloop op 21 juni in Zoetermeer voor Stichting Beetje Beter. Renmaatje gezocht haha! En wie weet kom ik over een paar jaartjes, of als ik grijs ben, wel voor een langere tijd terug!
Al met al was het een supergave tijd hier, heb alles gedaan en gezien wat ik wilde! Het voelde zelfs na een paar dagen al echt als ‘thuis’. Wordt weer even wennen aan een fijne douche thuis, en mijn witte knuffelbeer Loek wordt helemaal doodgeknuffeld denk ik! (Al is hij wel héél erg verwend door iedereen zag ik, super bedankt lieve allemaal, was fijn om bijna elke dag zoveel foto’s te zien!) Sorry voor het giga verhaal, en tot de 15e allemaal!
-
11 April 2014 - 18:19
Maikel, Suzan En Julia:
Hee Lien,
Wat een super vet verhaal en wat heb je weer veel beleefd zo te lezen! Ik ben super benieuwd naar je foto's en verhalen en ik kom volgende week snel kijken en luisteren naar alles genietze nog een paar daagjes!
Dikke kussen -
11 April 2014 - 20:31
Je Trotse Moeder:
Lieve Eef,
wat een prachtige tijd heb je er nu bijna op zitten!!!
Heel veel mooie herinneringen die je je hele leven
niet meer vergeet!(ook door je tatoo natuurlijk)
Ben supertrots op je, maar het is maar goed dat ik
al die griezelige en spannende dingen niet wist!!!
Zal blij zijn als je veilig thuis aan je kop thee met
een zakje maltesers zit, haha!!!
Hele veilige en goede terugvlucht!!
Wij staan dinsdag op je te wachtten op Schiphol!!!!
Dikke kus!!en een lebber van Loek en Miep!!!XXX -
11 April 2014 - 20:35
Kevin:
Ha Lien,
Wat heb je veel beleefd!
Dacht dat ik met vissen de meeste avonturen beleefde!
Geniet nog maar van je laatste daagjes, doe ik ook,
zonder die irritante theepot!!
De hut is bijna leeg, klaar voor jou verhuizing!
Tot dinsdag!! -
11 April 2014 - 20:35
Kevin:
Ha Lien,
Wat heb je veel beleefd!
Dacht dat ik met vissen de meeste avonturen beleefde!
Geniet nog maar van je laatste daagjes, doe ik ook,
zonder die irritante theepot!!
De hut is bijna leeg, klaar voor jou verhuizing!
Tot dinsdag!! -
11 April 2014 - 21:51
Erik:
Hoi Evelien,
Wat heb je ongelofelijk veel meegemaakt tijdens je reis, alleen het lezen van je reisverslagen is al helemaal geweldig!!!
Een reis die je zeker nooit meer zal vergeten, daar heb je ook nog voor gezorgd door je super vette tattoo haha!
Je zal terugkomen met heel veel nieuwe levenswijsheid ;-)
Goede terugreis en ik kijk uit naar je verhalen en foto's!
Groeten
-
11 April 2014 - 22:48
Sander:
Een lang verhaal, maar je hebt dan ook heel wat dingen meegemaakt zeg!! Super gaaf ook je tattoo en die foto van de Angkor Wat bij zonsondergang is echt super mooi. Crash course gehad van de fotograaf zeker?! Geniet nog van de laatste paar dagen:), groetjes -
12 April 2014 - 10:16
Sandra:
Ha Eef, wat heb je je avonturen weer super leuk beschreven. De serieuze kant maar af en toe ook erg grappig. Misschien kun je wel voor een of ander reismagazine gaan werken als vaste columnist. De eerste contacten in deze wereld heb je immers al gelegd (de fotograaf) haha
Heel fijn dat je het zo naar je zin hebt gehad maar ook heeeeeeeel fijn dat je snel weer naar huis komt. :-)
Liefs San
-
12 April 2014 - 10:33
Tante Nellie Van Laarhoven:
hoi evelien
ik heb al jou foto,s en verhalen gevolgd
wat bijzpnder knap allemaal
wie had dat ooit kunnen denken van eefje
heel de familie is super trots op jou
kom veilig thuis en tot ziens -
12 April 2014 - 11:56
Sharon:
Wauw Evelien, wat heb je enorm veel gave dingen gedaan zeg! Echt stoer! Een hoop avonturen en belevenissen die je nooit meer zal vergeten! Geniet nog een paar daagjes en een goeie terugreis! !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
